Historia Gdańska rozpoczyna się wraz z przybyciem do grodu nad Motławą św. Wojciecha, w trakcie jego misji chrystianizacyjnej do Prus.

Początkowo Gdańsk składał się z trzech zasadniczych elementów urbanistycznych: grodu książęcego, portu i miasta. W owym czasie stanowił stolicę Książąt Wschodniopomorskich.

Po 1308 r. Gdańsk znalazł się pod rządami Krzyżaków. W tym czasie przybywa do miasta wielu kolonistów, szczególnie z Niemiec.

W 1343 Gdańsk otrzymuje prawo miejskie chełmińskie a od 1361 roku należy do związku miast kupieckich zwanym Hanzą.

Miasto skonfliktowane z Zakonem przystępuje do stowarzyszenia, które stawia sobie za cel usunięcie z miasta Krzyżaków; do Związku Pruskiego. Po pokonaniu Krzyżaków przez Polskę w wojnie trzynastoletniej, Gdańsk zostaje inkorporowany, czyli włączony do Korony. Koronę tą (Jagiellonów), widzimy do dzisiaj w herbie miasta.

Następuje „złoty wiek” - dynamiczny i wszechstronny rozwój miasta. Gdańsk rozwija się gospodarczo i staje się potentatem w handlu, szczególnie w handlu zbożem. Ten „boom gospodarczy” trwał do 1793 r., czyli do drugiego rozbioru Polski.

W wyniku rozbiorów Gdańsk przypadł Prusom i w ich rękach istniał do roku 1807. W tym roku do Gdańska wkracza cesarz Napoleon Bonaparte tworząc wolne Miasto Gdańsk pod wodzą Francuzów. Dla Francji Gdańsk staje się bazą wypadową przeciwko Moskwie.

Po klęsce Napoleona pod Moskwą Gdańsk wraca ponownie pod panowanie pruskie (niemieckie) do roku 1918.

Po pierwszej Wojnie Światowej Liga Narodów w Wersalu utworzyła „Wolne Miasto Gdańsk” pozostające pod jej protektoratem. Wolne Miasto stało się bardzo skomplikowanym tworem politycznym. Podziałowi uległy m.in. port, poczta, kolej, szkolnictwo i wiele innych instytucji.

Stanowiło to zarzewie ciągłych konfliktów, które doprowadziły m.in. do wybuchu w 1939 r. Drugiej Wojny Światowej. Po bohaterskiej obronie Poczty Polskiej i składnicy broni na Westerplatte Gdańsk pod swe władanie przejmują Niemcy. W ich rękach pozostaje miasto do wiosny 1945 r. Po ciężkich bojach pod koniec marca do Gdańska wkracza Armia Czerwona wraz z Wojskiem Polskim (I Brygada Pancerna im Bohaterów Westerplatte) zdobywa miasto a władza nad miastem zostaje po stronie polskiej. Gdańsk powraca do Macierzy. Zapada decyzja o odbudowie miasta.

Wraz z odbudową następuje wszechstronny rozwój przemysłu (stocznie, port, zakłady produkcyjne), kultury (kina, teatr, filharmonia, opera), nauki (szkoły, uczelnie) i infrastruktury (szpitale, osiedla). Do Gdańska przybywają repatrianci, szczególnie z okolic Wilna.

Nadchodzi Grudzień 1970 r. Wybucha krwawo stłumiony strajk stoczniowców. Dziesięć lat później stoczniowcy ponownie organizują demonstracje – tym razem zakończone podpisaniem Porozumień Sierpniowych i powstaniem NSZZ „Solidarność”. Niestety, ten zryw wolności kończy się wprowadzeniem Stanu wojennego pamiętnego 13-tego grudnia 1981 roku. Koniec lat osiemdziesiątych to okres wprowadzania nowych zmian i nowych wyzwań. Przed mieszkańcami otwiera się możliwość pracy „na swoim”. Pojawiają się jednak i nowe problemy takie jak nieznane dotąd bezrobocie czy recesja. Gdy uda się pozytywnie te problemy rozwiązać, to możemy wierzyć w dalszy, owocny rozwój miasta i jego mieszkańców.

W opisie miasta nie może zabraknąć wzmianki o jego zabytkach. Tutaj ograniczmy się jedynie do opisu niektórych z nich – szczególnie charakterystycznych dla grodu nad Motławą.

Kościół NMP – to największa ceglana świątynia świata. Zobaczyć w niej można wiele cennych obiektów jak; „Sąd ostateczny” Hansa Memlinga (jest to kopia obrazu, który znajduje się w Muzeum Narodowym w Gdańsku), zegar astronomiczny czy Piękną Gdańską Madonnę.

Ratusz Głównomiejski – należy do najpiękniejszych w Polsce. Zwieńczony jest statuą króla Zygmunta Augusta. Do wnętrza prowadzi portal ozdobiony herbem miasta. We wnętrzu obejrzeć można bogato wyposażone sale w tym najbardziej okazałą salę; letnią rezydencję burmistrza, zwaną salą czerwoną.

Fontanna Neptuna – bóg mórz i oceanów na Długim Targu przed Dworem Artusa stoi już od 1633 roku.

Żuraw Gdański – to obok Fontanny Neptuna drugi charakterystyczny element Gdańska. Istnieje od 1444 roku.

Można wymienić jeszcze wiele zabytków, z których słynie Gdańsk. Proponuję jednak, aby zabytki te ….... obejrzeć PRZYJEŻDŻAJĄC do Gdańska.

Serdecznie Państwa zapraszam!