Po sprowadzeniu zakonu krzyżackiego do Polski w XII wieku, rycerze tegoż zakonu przybyli na ziemię chełmińską w pobliżu obecnego Torunia. Dnia 28 grudnia 1233 r. założyli miasto, które nazwali Thorn-Toruń. Krótko po tym obok już istniejącego miasta w 1254 roku założyli drugie miasto, które nazwali „Nowe Miasto Toruń”. Od tego momentu obydwa miasta zaczynają się rozwijać i tak: Stare Miasto położone nad brzegiem Wisły zajmowało się handlem podczas gdy Nowe Miasto zajmowało się rzemiosłem.

Systematycznie wraz z upływem lat pojawiały się nowe kamienice, kościoły, mury obronne, bramy i baszty. Wiele z tych budowli zachowało się w różnym stanie do naszych czasów dając świadectwo dawnej zamożności toruńskich mieszczan. Dumą dawnej architektury są trzy średniowieczne kościoły oraz duży ratusz na rynku Starego Miasta Torunia. Mnóstwo wąskich kamieniczek, które z czasem zmieniły swój wygląd dostosowując się do zmiany stylu w dawnym okresie. Ogromne zmiany przyniósł wiek XIX i XX jak na przykład neogotyk, neorenesans, czy neobarok.

Pod koniec XIX wieku Toruń stał się miastem fortecznym. Powstało dużo budowli koszarowych dla garnizonu pruskiego. Na obrzeżach miasta rozwijały się przedmieścia, głównie fabryczne i mieszkaniowe. Na początku XX wieku miasto liczyło ok. 80 tyś. mieszkańców. W czasie II wojny światowej Toruń niewiele ucierpiał i stąd zachował się Stary Toruń w zasadzie niezniszczony. Okres XX wieku, to czas dynamicznego rozwoju miasta, które obecnie liczy ponad 200 tyś. mieszkańców. Dumą Torunia jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika powstały w 1945 roku. Brać studencka ma do dyspozycji miasteczko akademickie.

Na uwagę zasługuje fakt, że 19 lutego 1473 roku w Toruniu urodził się Mikołaj Kopernik – wielki astronom oraz Samuel Bogumił Linde, autor pierwszego słownika języka polskiego. Absolutną osobliwością miasta są słynne toruńskie pierniki, zwłaszcza „toruńskie katarzynki”.

Zapraszamy do Torunia na spacer po starych, wąskich uliczkach oraz zwiedzania miasta i jego historycznych zakątków.