Fotoeskapada.pl

Historia Poznania w pigułce




Pierwsi osadnicy na terenie dzisiejszego Poznania pojawili się około 8900 roku p.n.e.. Byli to ludzie zajmujący się zbieractwem i łowiectwem. Po nich przyszły kolejne fale osadników, aż w VIII wieku n.e. pojawili się nad Wartą Polanie.

W IX wieku Mieszko I wybudował na Ostrowie Tumskim gród, otoczony ziemno – drewnianymi wałami, pomiędzy wodami rzek Warty i Cybiny. Początkowo peryferyjny gród zaczął zyskiwać na znaczeniu. To tutaj prawdopodobnie odbył się chrzest Polski w 966 roku, a w dwa lata później biskup Jordan stworzył pierwsze w kraju biskupstwo. Wkrótce, tuż opodal palatium i kaplicy książęcej, powstała pierwsza na ziemiach polskich katedra.

Pozycję stołecznego grodu utracił Poznań na rzecz Krakowa w 1038 roku, ale nadal pełnił ważną rolę jako miejsce pochówku władców z dynastii piastowskiej, począwszy od Mieszka I, a skończywszy na Przemyśle II. Rok później najazd czeskiego księcia Brzetysława zupełnie zniszczył miasto. Gall Anonim w swojej kronice napisał, że w katedrze legowiska założyły dzikie zwierzęta.




Podczas rozbicia dzielnicowego Poznań stał się siedzibą księcia wielkopolskiego Mieszka III Starego.

Książęta Przemysł I i Bolesław Pobożny w 1253 roku lokowali miasto na lewym brzegu Warty, na obszarze dzisiejszego Starego Miasta. Lokacja odbyła się na prawie magdeburskim. Prace zapoczątkowane przez Przemysła I kontynuował Przemysł II, który jako pierwszy władca od 200 lat koronował się w Gnieźnie na króla Polski, a na swoją siedzibę wybrał Poznań. Jego rezydencją stał się zamek książęcy jego ojca na Wzgórzu Przemysła. Po tragicznej śmierci Przemysła II w 1296 roku, w rozwoju miasta nastąpił chwilowy zastój. Po zjednoczeniu państwa polskiego przez Władysława Łokietka zamek został siedzibą starostów generalnych.

Wspaniały okres rozkwitu miasta rozpoczął się u schyłku XIV wieku, czego efektem było bogacenie się mieszkańców. W okresie zwanym ‘złotym wiekiem’ miała miejsce przebudowa ratusza oraz wielu kamienic mieszczańskich.




Trwające kilkaset lat korzystne warunki dla rozwoju miasta przerwał w 1655 roku potop szwedzki. W krótkim okresie pokoju, który po nim nastąpił, Poznań usiłował się podnieść, ale kolejne konflikty zbrojne takie jak wielka wojna północna, wojna o sukcesję polską, wojna siedmioletnia oraz konfederacja barska sprawiły, że miasto pustoszyły różnorodne armie.

Nadzieję na pokój przyniosła dopiero elekcja Stanisława Augusta Poniatowskiego. Pokój, który zapanował w Rzeczpospolitej nie potrwał jednak długo.

30 I 1793 roku wkroczyły do Poznania wojska pruskie, nastąpił II rozbiór Polski. W czasie panowania pruskiego rozebrano mury miejskie i włączono przyległe osady. Po wojnach napoleońskich władze zaborcze podjęły decyzje o przebudowie miasta w twierdzę, z głównym fortem na Wzgórzu Winiarskim. W tym samym czasie z inicjatywy lekarza i społecznika, Karola Marcinkowskiego, powstał hotel Bazar. Zgodnie z zamiarami twórców Spółki Akcyjnej Bazar, miejsce to stało się ośrodkiem wspierania polskości w okresie germanizacji, która nasiliła się w czasie rządów Bismarcka. Hotel ten stał się jednym z symboli ‘Najdłuższej Wojny Nowoczesnej Europy’, okresu, z którym związane są takie pojęcia jak praca organiczna i praca u podstaw. Efektem tych działań było zwycięskie Powstanie Wielkopolskie. W czasie zaborów powstała w Poznania kolej żelazna, sieć tramwajowa, a także wiele obiektów użyteczności publicznej takich jak: elektrownia, gazownia czy rzeźnia. W 1898 roku Wilhelm II wydał dekret o wyburzeniu dawnych murów miejskich w zachodniej części miasta, dzięki czemu powstała tzw. dzielnica cesarska wraz z zamkiem cesarza.




Okres międzywojenny to dalszy rozwój przestrzenny i gospodarczy Poznania. W 1929 roku odbyła się w Poznaniu Powszechna Wystawa Krajowa (PeWuKa), która zapoczątkowała trwające po dzień dzisiejszy targi.

10.09.1939 roku wkroczyły do Poznania wojska Wermachtu. Poznań został wcielony do Rzeszy jako Kraj Warty. Czas okupacji niemieckiej trwał do 23.02.1945 roku.

Po II wojnie światowej nastąpiła odbudowa miasta ze zniszczeń, a także powstały nowe dzielnice. Okres pomiędzy 1945, a 1989 był również czasem walki o wolność. Największym zrywem wolnościowym tegoż okresu był Poznański Czerwiec 1956 roku, kiedy to robotnicy wyszli na ulice miasta. Wydarzenia poznańskie stanowiły pierwsze masowe wystąpienie przeciwko komunistycznej władzy w formie manifestacji na ziemiach polskich.

Obecnie Poznań to stolica województwa wielkopolskiego, piąte pod względem liczby mieszkańców miasto w Polsce liczące ponad 550 tys. osób. Jest to jeden z większych ośrodków gospodarczych, akademickich i sportowych w Polsce.


Justyna Ciupa - Przewodnik po Poznaniu